Θέλετε να μάθετε ποιος έσπασε τη μύτη της Σφίγγας; Για να κατανοήσετε τον ρόλο των Αιγυπτιακών Σφίγγων στην προστασία των πυραμίδων, των τελευταίων κατοικιών των Φαραώ;
Ως λάτρεις της αρχαίας Αιγύπτου, είμαστε εδώ για να απαντήσουμε σε αυτές τις ερωτήσεις σχετικά με τη Μεγάλη Σφίγγα του οροπεδίου της Γκίζας!
Μισός Φαραώ, μισό λιοντάρι, η μεγάλη Σφίγγα της Γκίζας, χτισμένη στο ομοίωμα του φαραώ Khafre, είναι θρυλικός για τη λειτουργία του ως φύλακας των Πυραμίδων της Γκίζας. Τα μυστικά της Σφίγγας είναι ενδιαφέροντα λόγω των πολλών θεωριών που υπάρχουν σχετικά με το γιατί ακρωτηριάστηκε η μύτη του που έλειπε.
Σε αυτό το άρθρο, θα ανακαλύψετε:
- Γιατί η σφίγγα είναι ένα ον μισό φαραώ και μισό λιοντάρι
- Οι θεωρίες για την εξαφάνιση της μύτης της Σφίγγας
- Οι άλλες σφίγγες υπάρχουν σε άλλες μυθολογίες
1) Η Μεγάλη Σφίγγα της Γκίζας
Η σφίγγα είναι ένα μυθολογικό πλάσμα με σώμα λιονταριού και κεφάλι φαραώ ή αιγυπτιακού θεού . Οι Αιγύπτιοι έχτισαν αγάλματα από σφίγγες για να φυλάνε σημαντικές περιοχές όπως τους τάφους των βασιλιάδων και τους ναούς. Μια σφίγγα θεωρούνταν τέλειο ον γιατί είχε τόσο το σώμα ενός ισχυρού ζώου που της έδινε μεγάλη δύναμη όσο και το κεφάλι μιας αξιοσημείωτης μορφής που της έδινε ζωηρό πνεύμα.
Η Μεγάλη Σφίγγα της Γκίζας είναι η πιο διάσημη στο είδος της. Σμιλεμένη γύρω στο 2500 π.Χ., αυτή η σφίγγα είναι ένα από τα μεγαλύτερα και παλαιότερα αγάλματα του αρχαίου κόσμου. Οι ιστορικοί εκτιμούν ότι το κεφάλι του αντιπροσώπευε αυτό του φαραώ Khafre , γιου του φαραώ Khufu (δύο φαραώ αντίστοιχα δημιουργοί της δεύτερης μεγαλύτερης αιγυπτιακής πυραμίδας και της μεγαλύτερης αιγυπτιακής πυραμίδας).
Η Μεγάλη Σφίγγα βλέπει την ανατολή του ηλίου και φυλάει τους τάφους των πυραμίδων στη Γκίζα. Η Σφίγγα δεν είναι μια απλή συναρμολόγηση λίθων. Πράγματι, σε αντίθεση με τις πυραμίδες (αποτελούμενες από εισαγόμενους ογκόλιθους ), ήταν λαξευμένο στον βράχο στη θέση Γκίζα .
Η Μεγάλη Σφίγγα είναι γιγάντια: έχει μήκος 74 μέτρα, πλάτος 6 μέτρα και 20 μέτρα. Η μύτη του είχε μήκος 1,50 μέτρα πριν από τη μυστηριώδη εξαφάνισή του.
Η Σφίγγα της Γκίζας
2) Πώς έμοιαζε αρχικά η Σφίγγα;
Κατά τη διάρκεια των τελευταίων τεσσάρων χιλιετιών, ο χρόνος και η διάβρωση έχουν προκαλέσει τρομερή ζημιά στη Μεγάλη Σφίγγα .
Πολύ διαφορετική από τα χλωμά της υπολείμματα, κατά τη δημιουργία της, η Σφίγγα της Γκίζας είχε μια μακριά ψεύτικη γενειάδα του Φαραώ και μια καλά καθορισμένη μύτη. Όπως όλα τα αιγυπτιακά τείχη μνημείων κατά τη δημιουργία τους, η Σφίγγα ήταν κάποτε στολισμένη με έντονα χρώματα . Πράγματι, οι αιγυπτιολόγοι σήμερα πιστεύουν ότι το κεφάλι και το σώμα του ήταν βαμμένα κίτρινα και κόκκινα, η γενειάδα του Φαραώ ήταν μπλε και το στέμμα του Φαραώ ήταν διακοσμημένο με χρυσό και μπλε ρίγες (από μασίφ χρυσό και από λάπις λάζουλι).
Η σφίγγα του Χατσεψούτ, πιο μέτρια γιατί είχε μήκος μόλις 3,5 μέτρα (αλλά εξακολουθεί να ζυγίζει 6700 κιλά). Αυτή η σφίγγα μας επιτρέπει να δούμε πώς έμοιαζε η Σφίγγα της Γκίζας πριν από την παραμόρφωσή της.
3) Τα μυστικά της Σφίγγας
Κανείς δεν ξέρει ακριβώς πώς έσπασε η μύτη της Σφίγγας :
[Θεωρία 1] - Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του Ναπολέοντα στην Αίγυπτο, λέγεται ότι οι άνδρες του εκτόξευσαν κατά λάθος μια οβίδα στη Σφίγγα κατά τη διάρκεια της «Μάχης των Πυραμίδων». Ωστόσο, αυτή η θεωρία ακυρώνεται από πίνακες της Σφίγγας που έχουν ήδη χάσει τη μύτη της πριν από την άφιξη του Ναπολέοντα στην Αίγυπτο.
[Θεωρία 2 ] - Άλλες ιστορίες λένε ότι Τούρκοι στρατιώτες πυροβόλησαν στη μύτη της Σφίγγας κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης σκοποβολής .
[Θεωρία 3 ] - Η πιο εύλογη θεωρία είναι ότι η μύτη κόπηκε από κάποιον που είδε τη Σφίγγα ως αναπαράσταση ενός κακού όντος που δεν είχε θέση στην Αίγυπτο .
4) Οι μη αιγυπτιακές σφίγγες
Α) Η Ελληνική Σφίγγα
Στην ελληνική παράδοση, η σφίγγα έχει κεφάλι όμορφης γυναίκας, σώμα λιονταριού και φτερά αετού.
Έχει μπει στο μύθο ως έξυπνο, προδοτικό και αδίστακτο. Όσοι δεν μπορούν να βρουν την απάντηση στο διαβολικό της αίνιγμα, έχουν μια μοίρα χαρακτηριστική των ελληνικών μυθολογικών ιστοριών: τους σκότωσε και τους έφαγε το αδηφάγο και σκληρό τέρας που είναι η ελληνική Σφίγγα.
Ο Οιδίποδας, ο ήρωας της ελληνικής τραγωδίας που φέρει το όνομά του, έρχεται αντιμέτωπος με το τρομερό πλάσμα και το αίνιγμα της:
«Ποιο ον, προικισμένο με μία μόνο φωνή, έχει πρώτα τέσσερα πόδια το πρωί, μετά δύο πόδια το μεσημέρι και τρία πόδια το βράδυ;»
Ο Οιδίποδας θα απαντήσει «ο άνθρωπος»:
- Περπάτημα στα τέσσερα κατά τη γέννηση (το πρωί = μωρό)
- Περπάτημα με δύο πόδια μόλις μάθει να περπατάει (μεσημέρι = ενήλικας)
- Περπάτημα στα τρία πόδια όταν μεγαλώσει και χρειάζεται μπαστούνι (το βράδυ = γέρος)
Αυτή ακριβώς η απάντηση θα προκαλέσει την αυτοκτονία της Σφίγγας, μη αντέχοντας να χτυπηθεί η ιδιοφυΐα της, η οποία πέταξε από την κορυφή ενός γκρεμού.
«Ο Οιδίποδας και η Σφίγγα» του Jean-Auguste-Dominique Ingres, 1808
Β) Τα g ryphons
Ο γρύπας (ή μερικές φορές γρύπας) είναι ένα θρυλικό πλάσμα του οποίου:
- Το σώμα, η ουρά και τα πίσω πόδια είναι αυτά ενός λιονταριού που είναι γνωστό ως «ο βασιλιάς των ζώων» .
- Το κεφάλι, τα φτερά και τα μπροστινά πόδια είναι αυτά ενός αετού γνωστού ως «ο βασιλιάς των πουλιών» .
Ως συνδυασμός αυτών των δύο ζώων που θεωρούνταν βασιλιάδες της γης και του αέρα κατά τον Μεσαίωνα, ο γρύφωνος θεωρούνταν το πλάσμα πάνω από όλα τα άλλα . Από την αρχαιότητα, αυτά τα πλάσματα φημίζονταν ότι φρουρούσαν ανεκτίμητους θησαυρούς ξεχασμένων βασιλείων.
Στην ελληνική και ρωμαϊκή μυθολογία, οι γρυφώνες σχετίζονταν με τα κοιτάσματα χρυσού της περιοχής της Ασίας. Πράγματι, όπως έγραψε ο αρχαίος χρονικογράφος Πλίνιος ο Πρεσβύτερος, "φημολογείται ότι οι γρυφώνες γεννούν τα αυγά τους σε φωλιές σε πολύ μεγάλο υψόμετρο. Και σε αυτές τις φωλιές αποθηκεύονται πολλά ψήγματα χρυσού που χρειάζονται για την υγιή ανάπτυξη των απογόνων τους".
Στη μεσαιωνική χριστιανική θρησκεία, τα φτερά της (που θυμίζουν αγγέλους που έστειλε ο Θεός) έχει γίνει το χριστιανικό σύμβολο των «θεϊκών μυστικών» .
Γ) Η «σφίγγα»
Πολύ λιγότερο τρομακτικό από τα τρία ομόφωνα τους, η «γάτα σφίγγα» (μερικές φορές γράφεται « σφίγγα» ) είναι μια γάτα που εκπληκτικά δεν έχει τρίχες ως αποτέλεσμα της φυσικής γενετικής εξέλιξης .
Γνωστή και ως «γυμνή γάτα», η σφίγγα είναι πολύ πιο τρυφερή από τους άλλους τύπους στις συνομιλίες.
Λόγω του ανύπαρκτου τριχώματος της, η σφίγγα τείνει να αναζητά ζεστά περιβάλλοντα. Επιπλέον, η έλλειψη τριχώματος σημαίνει ότι χρειάζεται περισσότερες θερμίδες για να επιβιώσει, πράγμα που σημαίνει ότι τρώει διπλάσια τροφή από μια κανονική γάτα . Αγαπά βαθιά τους ανθρώπους και τα άλλα ζώα, ακόμη και τους σκύλους (κάτι που μερικές φορές μπορεί να έχει μεγάλη συνέπεια).
Τρεις σφίγγες που δυστυχώς δεν έχουν ούτε σώμα λιονταριών ούτε κεφάλι φαραώ.
