Wil je meer weten over de zeer populaire Egyptische god van de dood? Wil je de oorsprong van de mythe van Anubis weten? Of wil je de verschillende rollen ontdekken die hij speelt in het Egyptische pantheon?
Voordat we met het verhaal beginnen, wil je misschien eerst even kijken naar onze Symbool van Anubis-ketting.
Klik op de afbeelding hieronder om het product te bekijken.
Als liefhebbers van de mythen van het oude Egypte laten wij u graag deze prachtige onderwerpen ontdekken!
Jakhals of wolf Egyptische god van de dood volgens de tijd, Anubis is de god van alle balsemers, de beschermer van de graven, en de gids van Egyptische zielen. Het is ook Anubis die de zonden van de doden beoordeelt tijdens het "wegen van het hart."
In dit artikel ontdekt u:
- De mythe van Anubis in de Egyptische beschaving
- De oorsprong van Anubis in de Egyptische beschaving
- De rollen die aan Anubis worden toegeschreven volgens de Egyptische mythologie
- Wat Anubis vandaag de dag in onze moderne cultuur is geworden
Onderaan deze pagina vindt u alles over de beroemdste Egyptische goden.
Laten we dit artikel beginnen met de "mythe van Anubis"!
1) De Egyptische geschiedenis van Anubis
A) De mythe van Anubis
Sinds het predynastieke Egypte (4000 v.Chr.), waar de armste burgers in ondiepe graven werden begraven, werden wolven en jakhalzen sterk geassocieerd met begraafplaatsen. Het waren aaseters die de graven ontheiligden om de doden op te eten .
Deze ontheiliging van graven was een grote reden tot bezorgdheid, omdat het begraven van lichamen de toegang tot het eeuwige leven voor onlangs overleden oude Egyptenaren kon belemmeren. Om hun gemoedsrust te sussen, creëerden de oude Egyptenaren de wolvengod Anubis helemaal opnieuw om zijn soortgenoten te "vechten".
Anubis (of Anpu in het Oud-Egyptisch, "Anubis" is de Griekse naam van Anpu ) is de god van de doden, mummificatie, graven, balseming, het hiernamaals en de onderwereld in de Oud-Egyptische religie . Hij wordt meestal afgebeeld als een wolf of als een man met een wolvenkop.
Archeologen hebben het heilige dier van Anubis geïdentificeerd als een Egyptische hondensoort: de Afrikaanse gouden wolf.
B) Variaties in de geschiedenis van Anubis door de tijd heen
In het Oude Koninkrijk van Egypte (2700-2000 v.Chr.) was Anubis de belangrijkste god van de dood. Echter, Anubis werd geleidelijk vervangen in deze rol door Osiris tijdens de periode van het Middenrijk (2000-1700 v.Chr.).
Ondanks deze aanzienlijke toename in belangrijkheid van Osiris, behield Anubis altijd volledig zijn missie als gids van de zielen van de doden. Hij is te zien in veel begrafenisschilderijen, waarin hij wordt afgebeeld met de handen van de doden om hen naar Osiris te leiden.
Anubis, de fascinerende god met de wolfskop die over de rust van de doden waakt en hun zielen met volkomen eerlijkheid beoordeelt.
De familiesituatie van Anubis varieerde volgens mythen, tijdperken en bronnen . In de primitieve mythologie werd hij voorgesteld als een zoon van de scheppergod Ra. In de teksten die in de eerste tussenliggende periode (ca. 2181-2055 v.Chr.) zijn geschreven en die op sarcofagen zijn gevonden, is Anubis de zoon van de koegodin Hesat of van de katgodin Bastet . Een andere traditie beeldt hem af als de zoon van Ra en Nephthys.
Voordat u verder leest, vindt u dit misschien leuk Bastet ketting.
Niettemin wordt de beroemdste versie van het verhaal van Anubis beschreven door de Griekse Plutarchus (ca. 40-120 n.Chr.), die stelt dat Anubis de buitenechtelijke zoon was van Osiris en Nephthys , de vrouw van Set . Nephthys zou Osiris inderdaad hebben verleid door zich te verkleden als Isis, de vrouw van Osiris. Anubis zou door Nephthys in de steek zijn gelaten uit angst voor de woede van Set als hij te weten zou komen over het bestaan van Anubis.
Bedroefd door deze verlating en geholpen door jakhalzen, vond Isis op wonderbaarlijke wijze de jonge Anubis achtergelaten in het midden van de woestijn en voedde hem op als haar zoon. Om haar te bedanken, toen hij opgroeide, werd Anubis haar beschermer en bondgenoot, en beschermde haar tegen Set tijdens de moord op Osiris .
2) De rollen van Anubis
A) De Egyptische beschermer van graven
In tegenstelling tot echte wolven, die graven ontheiligden, was Anubis een beschermer van graven en begraafplaatsen . De meeste oude graven hadden inscripties ter ere van Anubis en baden dat hij de ziel van de overledene naar het hiernamaals zou begeleiden. Er zijn verschillende namen aan hem verbonden, wat zijn rol als beschermer van graven bevestigt:
- " De Eerste der Westerlingen " verwees naar zijn functie als beschermer van de doden, die "Westerlingen" werden genoemd omdat ze begraven waren op de "westelijke" oever van de Nijl.
- " Hij die boven zijn berg is " (d.w.z. degene die de wacht houdt over alle graven).
- " Heer van het Heilige Land ", wat hem aanduidt als god van de woestijnnecropolis.
Anubis had de belangrijke taak om graven te bewaken, een cruciale rol voor de oude Egyptenaren. De goede staat van hun graven (de laatste aardse rustplaats van mensen) vergemakkelijkte de doorgang van hun zielen naar het hiernamaals (het Egyptische paradijs).
B) De gids van zielen
Aan het einde van het Egyptische faraonische tijdperk (664-332 v.Chr. ) werd Anubis vaak afgebeeld als gids voor mensen die de drempel van de wereld der levenden overschreden en op weg waren naar het hiernamaals .
Hoewel Hathor, de koe-godin, soms een soortgelijke rol vervulde, werd Anubis vaker gekozen om deze functie te vervullen.
Griekse schrijvers uit de Romeinse periode (300-100 v.Chr.) verwezen naar de rol van Anubis als een " Psychopomp "-rol. Deze Griekse term, die "Gids van Zielen" betekent, werd door Grieken gebruikt om te verwijzen naar hun eigen god Hermes, die ook de rol van Psychopomp speelde in de Griekse religie.
C) De rechter van zielen
De derde rol van Anubis was die van "Bewaker van de Weegschaal".
In de verzameling mythen genaamd het " Boek der Doden ", wordt Anubis heel vaak afgebeeld in schilderijen die het " Wegen van het Hart " uitbeelden. In dit ritueel velt Anubis een oordeel dat bepaalt of een persoon waardig is om het rijk der doden (het Hiernamaals, het paradijs dat bekendstaat als de Duat) te betreden. Anubis weegt het hart van deze persoon en vergelijkt dit gewicht met dat van een veer van Maat , de gevleugelde godin van de gerechtigheid.
Het gewicht van het hart werd verzwaard door de verschillende zonden die tijdens iemands leven werden begaan (maar werd verlicht door zijn goede daden). Zielen met harten lichter dan de veer stegen op tot een eeuwig, wonderbaarlijk bestaan. Wat betreft zielen met harten zwaarder dan de veer, zij werden verslonden door Ammit, de Egyptische zielverslindende godin, en veroordeeld tot eeuwige verdoemenis.
Terwijl Anubis de ziel weegt, neemt Thoth, de god van de kennis met het ibishoofd, nota van het oordeel en waakt Osiris over de onpartijdigheid van het oordeel. Aan het einde van het oordeel staat de godin Ammit klaar om de ziel van een overledene die iets te zondig is, te verslinden.
D) De maker van mummies
Als de "schepper van mummies" werd Anubis geassocieerd met mummificatie . Hij werd ook wel "Hij-die-presideert-over-de-Antechamber-of-the-Gods" genoemd, waarbij "Antechamber" ofwel de plaats kon aanduiden waar balseming werd uitgevoerd of de grafkamer van de laatst overleden farao, die werd beschouwd als de poort naar het hiernamaals.
In de mythe van Osiris , na de moord op Osiris door zijn broer Set, hielp Anubis Isis met het balsemen van Osiris (die de eerste mummie werd met deze gebeurtenis). Als beloning werden de organen van Osiris aan Anubis gegeven als een geschenk. Zo werd Anubis de beschermende god van de balsemers. Om deze reden droegen balsemers (die een beetje de priesters van Anubis zijn ) altijd wolvenmaskers in het oude Egypte.
3) Anubis tegenwoordig
In de populaire en mediacultuur wordt Anubis vaak verkeerd voorgesteld als de sinistere god van de doden . Hij heeft aan populariteit gewonnen in de 20e en 21e eeuw, waar kunstenaars hem uitgebreid afbeelden in films, in videogames, in boeken, via tatoeages of in andere hedendaagse kunstwerken.
Deze kunstenaars maken hem tegenwoordig tot een kwaadaardig figuur, vaak afgebeeld als een helse commandant van legers van de doden en geesten. Deze "kwaadaardige" voorstelling distantieerde hem enigszins van zijn rol als welwillende beschermer van de graven die hij was in het Egypte van de farao's. Ondanks deze duivelse reputatie is hij nu de bekendste van alle Egyptische goden , zijn wolvenkop en zijn actieve rol in het oordeel over de doden hebben velen gefascineerd.
