Wil je begrijpen wat egyptologie is? Het verschil weten tussen egyptologie en archeologie? Of om te weten wie de beroemdste egyptologen zijn?

U bent hier aan het juiste adres: gepassioneerd door het oude Egypte, zullen we uitleggen wat egyptologie is, de "wetenschap van Egypte".

Egyptologie is een tak van wetenschap die los staat van archeologie en die de geschiedenis van het oude Egypte bestudeert. De bekendste vorm van egyptologie is "moderne egyptologie", die begon in 1922 na Champollion's ontcijfering van de hiërogliefen (waardoor wetenschappers de geschiedenis achter de monumenten en artefacten van de oude Egyptenaren beter konden begrijpen).

In dit artikel ontdek je:

• De definitie en geschiedenis van de egyptologie
• De eerste vormen van Griekse, Romeinse en middeleeuwse egyptologie
• De grote egyptologen die de moderne egyptologie hebben gebouwd

Na het lezen van dit artikel weet u alles over een van de historische wetenschappen die begint met de Egyptische veldtocht van Napoleon Bonaparte in 1798.

Laten we aan de slag gaan zonder verder oponthoud!

1) Egyptologie (geschiedenis)

Egyptologie is de studie van het verleden van het oude Egypte (een periode van 4500 voor Christus tot 641 na Christus) .

Egyptologie is een discipline die verschilt van archeologie. Dit onderscheid tussen archeologie en egyptologie is te wijten aan het belang van egyptologie in ons land.

Als men over egyptologie spreekt, denkt men vooral aan de recente ontdekkingen die in moderne musea worden tentoongesteld (zoals die in het Louvre in Parijs). Men moet echter begrijpen dat deze egyptologie slechts het "moderne egyptologie"-gedeelte van de egyptologie is. Benadrukt moet worden dat deze moderne egyptologie pas begon na de ontdekking van de hiërogliefen door Jean-François Champollion in 1822.

Het moet inderdaad ook duidelijk zijn dat er egyptologen waren onder de oude Egyptenaren (aangezien hun beschaving ongeveer 5000 jaar duurde!).

I) De Egyptische egyptologen

De eerste egyptologen waren natuurlijk de Egyptenaren zelf . Aangezien de Egyptische beschaving zich uitstrekte van 4500 v. Chr. tot 641 n .

Zo begon farao Thoetmosis IV in 1380 voor Christus, aangemoedigd door een droom die hij had, met de renovatie van de Sfinx van Gizeh, gebouwd in 2532 voor Christus.

Ongeveer 140 jaar later, in 1242 voor Christus, begon de prins Khaemweset (de vierde zoon van Ramses II) uitgebreid werk om oude tempels en graven te identificeren en te renoveren.

II) Periode van de Grieks-Romeinse ontdekkingsreizigers

Als resultaat van de vele reizen van Griekse en vervolgens Romeinse historici , ontwikkelde zich een kennis van het oude Egypte in de vorm van verhalen over historische contexten. Tegenwoordig is het niet ongebruikelijk dat moderne egyptologen voor hun onderzoek vertrouwen op de geschriften van grote Griekse historici zoals Herodotus, Strabo en Diodorus Siculus.

Bovendien, toen Egypte een provincie werd onder de controle van Rome na de dood van Cleopatra, droeg Rome bij aan de restauratie van Egyptische tempels en monumenten (en vergaarde zo veel kennis over het oude Egypte).

III) De middeleeuwse ontdekkingsreizigers

Maria, Jozef en Jezus vluchtten naar Egypte (Caïro) om zich volgens de Bijbel te verbergen. Zo is Egypte, na de overgang van Europa naar het christendom, een belangrijk bedevaartsoord geworden dat vaak wordt bezocht door christelijke historici en monniken.

De piramides van Gizeh werden in die tijd bestudeerd omdat men vermoedde dat ze "Joseph's graanschuren" waren die door Mary's metgezel werden gebruikt om graan en meel op te slaan voor toekomstige jaren van tegenspoed.

2) De grote egyptologen

In zijn "Egyptische veldtocht" zal de Franse generaal Napoleon vele onderzoekers meenemen om zijn autoriteit en populariteit vast te stellen. Deze onderzoekers zouden een grote hoeveelheid antieke voorwerpen naar Frankrijk (en Europa) brengen die als basis zouden dienen voor studies en identificatiewerk door de curatoren van de grote Franse historische musea.

Sinds de Egyptische campagne is het begrip van het oude Egypte blijven groeien door meerdere vorderingen (met name door de vertaling van hiërogliefen door Champollion).

Daarom stellen we je in een tweede stap voor om samen de 5 egyptologen te ontdekken die een grote invloed hadden op het begrip van het oude Egypte.

I) Jean-François Champollion

Op 16-jarige leeftijd beheerste de legendarische Franse ontcijferaar van hiërogliefen, Jean-François Champollion, al 6 oude oosterse talen (naast het Oudgrieks en het Oudlatijn, die hij van jongs af aan kende).

Nadat hij op 19-jarige leeftijd hoogleraar oude geschiedenis was geworden, raakte Champollion al snel gepassioneerd door "het ontdekken van de betekenis van hiërogliefen".

Geschat wordt dat het vermogen om hiërogliefen te vertalen rond 600 na Christus verloren ging door de Egyptenaren. Het is dankzij de Steen van Rosetta dat Champollion de eerste zou zijn die het vermogen zou herwinnen om hiërogliefen te lezen na het vergeten van hun betekenis gedurende 1200 jaar .

Deze zwarte steen, de "Rosetta-steen" genoemd en teruggebracht door een officier van Napoleon na de Egyptische campagne, beschrijft de komst van het bewind van farao Ptolemaeus V. De specificiteit van de geschriften van deze steen is om drie keer dezelfde tekst te herhalen maar in drie verschillende talen: in hiërogliefen, in demotisch (een vorm van hiërogliefen die minder verlicht en bewerkt is) en (vooral) in het Oudgrieks.

Door de tekst in hiërogliefen en de tekst in het Grieks samen te brengen, ontdekt Champollion iets dat zijn voorgangers totaal was ontgaan. Hij ontdekte dat sommige hiërogliefen letters van het alfabet voorstellen en andere niet.

Champollion werkt vervolgens 4 soorten hiërogliefen bij:

• Hiërogliefen die een klinker of een medeklinker (een letter van het alfabet) voorstellen.
• Hiërogliefen die een geluid voorstellen (een reeks klinkers en medeklinkers).
• Hiërogliefen die een heel woord voorstellen (zoals een object of een teken) .
• Hiërogliefen die de betekenis van andere hiërogliefen aanvullen (het geslacht "mannelijk/vrouwelijk" geven of het getal "enkelvoud/meervoud" van andere woorden die in hiërogliefen zijn geschreven).

De vertaling van de hiërogliefen maakte het dus mogelijk om de geschiedenis van het oude Egypte te begrijpen door de hiërogliefen op de muren en allerlei soorten geschriften te lezen. Om deze reden wordt Champollion tegenwoordig beschouwd als de "vader van de egyptologie".

II) Auguste Mariëtte

Na een jeugd doorgebracht te hebben met het leren van hiërogliefen, Koptisch, Syrisch en Armeens, begon François Auguste Ferdinand Mariette zijn egyptologische reis in het Louvre in Parijs.

In 1850 wordt Auguste Mariette naar Egypte gestuurd om een ​​verzameling Koptische manuscripten te kopen.

Nu deze transactie is mislukt, wil Auguste Mariette het geld dat bestemd is voor de verwerving van de manuscripten hergebruiken voor opgravingen in Saqqarah, dicht bij de piramide van farao Djoser .

Voorafgaand aan deze enorme opgravingsoperatie kampeerden Auguste Mariette en zijn team aan de voet van de Piramide van Khufu, niet ver van de plek van Saqqarah. Terwijl hij zich met zijn team op de site van Saqqarah verplaatst, zal Auguste Mariette een kop van een sfinx lichtjes uit het zand zien opduiken op zijn koers in de woestijn. Hij zal zich dan de geschriften herinneren van de Griekse historicus Strabon die verklaarde dat de steeg van de "Serapeum Necropolis", gewijd aan de heilige stier Apis, omzoomd was met twee rijen sfinxen. Het is dus aan het begin van zijn carrière dat we de ontdekking van de 19 gemummificeerde stieren van het Serapeum te danken hebben .

Daarna zal Auguste Mariette, door het prestige dat de ontdekking van het Serapeum hem zal opleveren, alle financiering ontvangen die hij zal vragen om opgravingen uit te voeren.

Ondergrondse gangen van 300 meter lang dienen als laatste rustplaatsen voor de heilige stieren van de farao's: "het Egyptische Serapeum van Saqqarah".

In 1855 werd Auguste Mariette aangesteld als assistent-conservator van de Egyptische collectie van het Louvre .

In 1858 richtte hij het Boulaq- museum in Caïro op. Dit museum (dat later het "Egyptisch Museum van Caïro" werd) zou de meeste Egyptische ontdekkingen van Auguste Mariette huisvesten (het grootste deel bleef in Egypte achter en werd niet gerepatrieerd naar Frankrijk, Engeland en Duitsland).

In 1872 geeft Auguste Mariette leiding aan 2780 medewerkers . In dat jaar liet hij de tempel van de valkengod Horus in de stad Edfu ontzanden. Het interieur van de tempel van Edfu is door de eeuwen heen ondergedompeld in zand, waardoor Mariette's minutieuze reiniging ervoor zal zorgen dat de tempel in zijn oorspronkelijke staat terugkeert zonder de muren (met veel hiërogliefen en fresco's) te beschadigen.

In 1878 kreeg Auguste Mariette, als erkenning voor zijn strijd om het nationale erfgoed van Egypte te behouden, de titel van hooggeplaatste edelman "pasja" .

In 1881 stierf Auguste Mariette op 60-jarige leeftijd aan medische complicaties veroorzaakt door zijn diabetes. In totaal zal Auguste Mariette 300 graven hebben opgegraven en 15.000 antieke voorwerpen hebben gevonden. Auguste Mariette wordt beschouwd als een van de grootste beschermers van het Egyptische erfgoed (waardoor hij soms problemen kreeg met de leiders van Europa). Hij ligt begraven in Caïro, de hoofdstad van het land waaraan hij zijn leven wijdde.

III) Gaston Maspero

Gaston Maspero begon zijn leven als hoogleraar Egyptologie aan het prestigieuze "College de France" in Parijs.

In 1880, toen de gezondheid van Auguste Mariette een jaar voor zijn dood al was verslechterd, stuurde Frankrijk Gaston Maspero naar hem toe om hem te helpen bij het uitvoeren van Franse opgravingen in Egypte.

In 1881 wordt Gaston Maspero gecrediteerd voor de ontdekking van de " Teksten van de Piramides " , een verzameling teksten die de rituelen en mythen beschrijft met betrekking tot de overgang naar het Hiernamaals volgens de Egyptische mythologie. Deze geschriften, geschreven in 2289 voor Christus, gaven egyptologen een veel beter begrip van de godgerelateerde overtuigingen van de oude Egyptenaren.

In 1886 leidde Gaston Maspero in Luxor de opgravingen van de vele tempels in Karnak . Hij slaagde erin het hele complex, dat een oppervlakte van meer dan 2 vierkante kilometer besloeg, op te graven.

IV) Flinders Petrie

Ondanks de ervaring van de egyptologen die Flinders Petrie voorgingen, ontbraken sommige opgravingsmethoden nog steeds in de egyptologie om archeologische opgravingslocaties te behouden en om te voorkomen dat sommige oude voorwerpen werden vernietigd terwijl andere werden opgegraven.

Flinders Petrie introduceerde "stratigrafie", een methode van laag-voor-laag opgraven die nauwkeurige datering van de ontdekte objecten en monumenten mogelijk maakt. Aangezien zand en aarde de grond in de loop van de eeuwen geleidelijk hebben bedekt, is het mogelijk om te weten tot welke periode de opgegraven objecten behoorden door een site laag voor laag uit te graven.

Van 1880 tot 1883 leidde Flinders Petrie opgravingen in de Zonnestad Amarna, de stad gebouwd door farao Achnaton ter ere van de Egyptische zonnegod Aten. Het is dus aan Flinders Petrie te danken dat er tegenwoordig zoveel bekend is over Achnaton als een "ketterse farao" (die probeerde de Egyptische goden te vervangen door de enkele god Aten) die door de opvolgers van Achnaton uit het collectieve geheugen van de Egyptenaren werd gewist.

V) Howard Carter

Howard Carter was van oorsprong een Britse tekenaar en egyptoloog die gespecialiseerd was in replica's van Egyptische fresco's die niet konden worden verplaatst om in een museum te worden opgeslagen.

Na een aantal jaren in Egypte te hebben doorgebracht met het tekenen van fragiele muren en papyrus bij opgravingen in de regio, werd Howard Carter benaderd door Lord Carnarvon.

Lord Carnarvon is een rijke Engelsman met een passie voor archeologie die op zoek is naar een getalenteerde egyptoloog om hem te helpen na een lange en vruchteloze zoektocht in de Vallei der Koningen. Lord Carnarvon is ervan overtuigd dat er nog graven van farao's zijn die nooit zijn ontdekt in de grote necropolis van farao's genaamd " Vallei der Koningen " .

Na vijf jaar zoeken vonden Howard Carter en Lord Carnarvon alleen vazen ​​en kruiken met de naam Toetanchamon, maar konden ze het graf van de farao niet vinden. Terwijl Lord Carnarvon terugkeerde naar Groot-Brittannië, zal Howard Carter proberen te innoveren. Hij neemt het besluit om de ingang van de Vallei der Koningen af ​​te sluiten, wat hem veel kritiek oplevert (omdat deze ingang erg populair is bij toeristen).

Howard Carter begon op deze plek te graven en ontdekte al snel de overblijfselen van hutten die waren gebruikt door arbeiders van het graf van Ramses VI. Carter raakte ervan overtuigd dat het graf van farao Toetanchamon net iets dieper was dan de hutten van die arbeiders. Hij is van mening dat er de afgelopen jaren nooit onderzoek is gedaan op deze specifieke locatie vanwege de impopulariteit bij toeristen die zou kunnen voortvloeien uit het tijdelijk afsluiten van de ingang van de Vallei der Koningen voor opgravingen.

Op 4 november 1922 groeven Howard Carter en zijn team een ​​graftrap op en al snel verschillende andere. Carter ontdekte al snel een poort met het koninklijke zegel van Toetanchamon.

Na nog een paar dagen opgraven, betreedt Carter wat het graf van Toetanchamon zal blijken te zijn.

Het graf van Toetanchamon zal blijken de enige faraonische schat te bevatten die in de oudheid niet door plunderaars is gestolen .

Het graf bevat inderdaad een echte schat. Howard Carter vond een kamer van 8 meter lang en 3,6 meter breed gevuld met allerlei grafschatten: kostbare juwelen in grote aantallen, kisten, een troon van goud en bedden. Bovenal vond Howard Carter in dit graf de sarcofaag en het ceremoniële grafmasker van goud en lapis lazuli van Toetanchamon .

Na de ontdekking van dit graf leidde een reeks sterfgevallen onder de geleerden die eraan deelnamen (en de dood van Lord Carnarvon) tot de legende van de beroemde "vloek van de farao's". Inderdaad, de kans maakte dat veel mensen die verwant waren aan deze expeditie waarschijnlijk stierven aan onbekende ziekten in die tijd (resulterend in de legende van de " vloek van de farao's") .

Howard Carter zal niet worden beïnvloed door deze legendarische vloek en zal leven tot hij 64 jaar oud is, 17 jaar nadat hij het graf van Toetanchamon binnenging.

De geschiedenis van Egypte

Aan het einde van dit artikel aangekomen, weet je nu alles over egyptologie omdat we samen zagen:

• De geschiedenis en definitie van Egyptologie
• De geschiedenis van de eerste Egyptische, Griekse, Romeinse en middeleeuwse egyptologen
• De grote egyptologen Champollion, Mariette, Maspero, Petrie en Carter

Als het oude Egypte een periode in de geschiedenis is die ook jij spectaculair vindt: dan moet je onze Egyptische winkel geweldig vinden!

Om bijvoorbeeld onze oude Egyptische sieradencollecties te ontdekken, hoeft u alleen maar op de afbeelding hieronder te klikken.