Meer weten over Amun-Ra? Wil je de mythen ontdekken die de god der goden van het Egyptische pantheon omringen?
Dan ben je bij ons aan het juiste adres! Ons team van liefhebbers van de Egyptische mythologie is hier om deze twee vragen te beantwoorden.
Amun-Ra is een god gemaakt uit de twee belangrijkste goden van het oude Egyptische pantheon: de goden Amon en Ra. Schepper van het heelal, de kosmos en de aarde, Amun-Ra is een emblematische figuur van het oude Egypte.
In dit artikel ontdek je:
- De mythe van de god Amon-Ra
- De rol en legendes van de god Amon in het oude Egypte
- De rol en legendes van de god Ra in het oude Egypte
De mythe van Amun-Ra zal binnenkort geen geheimen meer voor je hebben.
Laten we een duik nemen in dit fantastische verhaal!
1) Wie is Amun-Ra?
Amun-Ra was een van de meest populaire goden van het oude Egypte . Deze god is de combinatie van Amon (de onzichtbare god van de schepping van alle levensvormen) en Ra (de valkengod van de schepping van de sterren en de aarde), twee van de belangrijkste goden van het Egyptische pantheon.
De oorspronkelijke vorm van Amun-Ra is Amon . Toen de populariteit van laatstgenoemde echter zijn hoogtepunt bereikte, raakten de krachten en eigenschappen van Amun versmolten met die van de god met de zonneschijf Ra.
Amun-Ra wordt dan de schepper van alles wat bestaat: hij is de schepper van het leven (door de eigenschappen van Amon) en de schepper van het universum (door de eigenschappen van Ra).
De associatie van deze twee goden geeft Amun-Ra. Merk op dat alle afbeeldingen van Amun-Ra de vorm aannemen van de god Ra. Daarom heeft Amun-Ra de kop van een valk.
Volgens de Egyptische mythologie schiep Amun-Ra zichzelf en bracht vervolgens het leven en het heelal voort. Volgens de Egyptische mythologie bestond er aan het begin van onze jaartelling nog steeds alleen maar een uitgestrekte, oneindige oceaan en de oorspronkelijke duisternis. Door spontaan te reageren op de roep van het leven, sprong Amun-Ra uit de oceaan en begon aan zijn zware taak als schepper. Hij was het die aan de oorsprong ligt van het heelal, de kosmos en de aarde.
De cultus van Amon-Ra was in heel Egypte aanwezig . Zijn belangrijkste tempel was die van Karnak, de rijkste plaats van aanbidding van het land. Vanwege zijn populariteit en zijn status als koning van de goden, hebben veel farao's hem tot hun symbool gemaakt en zichzelf onder zijn bescherming geplaatst.
De tempel van Karnak, sinds 1979 een UNESCO-werelderfgoedlocatie.
2) De god Amon
In dit deel gaan we Amon voorstellen toen hij niet in zijn 'Amun-Ra's vorm' was. In het oude Egypte was Amon een onontkoombare god en vormde hij de kern van het leven van de inwoners van het land van de Nijl. De aan hem toegeschreven sekten waren alomtegenwoordig in alle delen van Egypte: hij werd geëerd als de god der goden , de grondlegger van het leven.
A) Presentatie van Amon
Amon (letterlijk vertaald als "De Verborgene" in het Oud-Egyptisch) is niet echt representatief in de ware zin van het woord, aangezien hij verondersteld wordt voor iedereen onzichtbaar te zijn. Op veel muurfresco's wordt hij echter standaard afgebeeld met de verschijning van een farao die een kroon draagt die bestaat uit twee lange ganzenveren. Amon wordt ook vaak afgebeeld met de pschenkroon (de rood-witte heilige hoofdtooi van de farao's).
Deze ganzenveren verwijzen naar het dier waarin Amon zichzelf transformeerde om leven te creëren: de mensheid komt voort uit het ei dat hij in deze vorm heeft gelegd en vervolgens heeft uitgebroed om de mensheid voort te brengen.
De cultus van Amon kreeg veel belang tijdens de IXe dynastie van farao's van Thebe (-2160 v.Chr.), Waar Amon hun belangrijkste god werd . De cultus van Amon zal onder de XIe en XIIe dynastie een nationale dimensie krijgen met de opkomst van de dynastie van Amenemhat (" Amen-emhat" betekent "onder de verantwoordelijkheid van Amon").
Amon werd toen de belangrijkste god van het oude Egypte en werd zelfs gedoopt de "heer van de tronen van het dubbele land" (in verwijzing naar de twee regio's van Egypte, het "Opper-Egypte" en het "Neder-Egypte").
B) De ketterij van Achnaton
Amon wist hoe hij de eeuwen moest doorkruisen zonder ooit vergeten te worden, wat niet werd gewonnen onder de " ketterij van Achnaton ".
De ketterse periode van Achnaton is een donkere passage in de geschiedenis van de cultus van Amon . Geboren onder de naam Amenophis IV (een naam die hulde brengt aan Amon), is Achnaton de zoon van Amenophis III (een belangrijke farao uit de 14e eeuw voor Christus). Toen hij zijn vader opvolgde en aan de macht kwam, wilde de jonge Amenophis IV Egypte en vooral zijn religie hervormen en moderniseren .
Een standbeeld van Achnaton, die regeerde van 1355 tot 1338 voor Christus.
Na zijn toetreding tot de troon van Egypte ontdekte Achnaton inderdaad een zeer corrupte geestelijkheid van Amon, begerig naar macht en rijkdom. De offers van de predikers aan de god dienen alleen om de luxe smaak en de grote alcoholische feesten van de priesters in stand te houden . Deze laatste verzekeren hun greep op de bevolking door een klimaat van angst en goddelijke terreur te creëren, gebaseerd op bijgeloof.
Amenophis IV gaf opdracht tot het verlaten van Amon en alle andere goden met dierenkoppen waarvan hij dacht dat ze besmeurd waren door de ondeugden van zijn tijd. Hij besloot zichzelf onder de bescherming van één enkele god te plaatsen en zo begon de monotheïstische cultus van Aten (de god van de hitte, de personificatie van de zon). Amenophis werd toen Achnaton (hij veranderde zijn naam in verwijzing naar Aten, de naam "Akhen-Aten" betekent "Ten dienste van Aten").
Tijdens het bewind van Achnaton zijn alle sekten die verschillen van die van Aten formeel verboden . Veel tempels werden gesloten en de beelden met de beeltenis van de andere goden werden vernietigd. Dit zou hem later de bijnaam ‘ketterse koning’ opleveren, omdat zijn opvolgers zouden proberen zijn geheugen voor altijd uit de Egyptische geschiedenis te wissen.
C) Alexander de Grote
Contra-intuïtief is Amon een god die ook de geschiedenis enorm heeft getekend door zijn associatie met Alexander de Grote .
Alexander de Grote is een essentiële figuur uit de Oudheid. Zijn naam staat in de geschiedenis gegraveerd vanwege zijn veroveringen in het Midden-Oosten en Azië.
Alexander is de zoon van Filips II van Macedonië, de koning van Macedonië (van 359 tot 336 v.Chr.) . Alexander had zich in het leger van zijn vader al onderscheiden als commandant van de cavalerie. Alexander behaalde zijn eerste grote succes in Thebe (de Griekse stad, niet de Egyptische stad, ook wel Thebe genoemd) door het "Heilige Bataljon" (een elite-eenheid van het Thebaanse leger) te verslaan.
Na de dood van Filips II erfde Alexander de titel van koning en het machtige leger van zijn vader. Vervolgens ging hij op pad om het Perzische rijk, een al lang bestaande vijand van de Macedoniërs, te veroveren.
Muurschildering van Alexander de Grote en zijn paard Bucephalus.
Nadat hij een coalitie had gevormd met veel Griekse steden en erin was geslaagd een leger van meer dan 35.000 soldaten over de Hellespont (een zeestraat die Griekenland van Perzië scheidde) bijeen te brengen, kon Alexander eindelijk zijn dorst naar verovering lessen.
Om het immense Perzische rijk te veroveren ging Alexander methodisch te werk . Zijn eerste doel was het veroveren van de gehele westkust van het rijk (een kust die Perzië met de Middellandse Zee verbond). De Perzen zouden dus niet langer in staat zijn voorraden te verkrijgen of versterkingen aan te brengen van de andere kant van hun grondgebied.
Terwijl hij langs de Perzische kusten voer, kwam Alexander al snel de legers van zijn tegenstanders tegen, die zijn opmars kwamen tegenhouden. Maar zijn militaire strategieën verpletteren alles op hun pad (met name tijdens de Slag om de Granicus, waar Alexander een coalitie verslaat die uit vele Perzische gouverneurs bestaat).
Vervolgens ging hij tot aan Isos, het bolwerk van de Perzische keizer Darius III. Na vele dagen vechten slaagde hij erin de stad en de keizerlijke familie te veroveren. Helaas voor Alexander wist Darius III te ontsnappen. Niettemin beschikte Alexander nu over een krachtig middel om druk uit te oefenen op de keizer van Perzië. Zijn reis ging verder in Egypte, de laatste kuststrook van het Perzische rijk.
In het land van de Nijl wordt Alexander door het Egyptische volk verwelkomd als de bevrijder van de Perzische onderdrukking . Zijn populariteit is zodanig dat hij zeer invloedrijk wordt en snel het vertrouwen wint van de hoge echelons van de Egyptische macht.
Hij gaat naar de oase van Siwa om het orakel van Amon te ontmoeten. Deze laatste vertelt Alexander dat hij de zoon is van Amon, de god van de Egyptische goden.
Alexander werd vervolgens uitgeroepen tot ‘zoon van Amon’, de wettige erfgenaam van de Egyptische troon . Deze afkomst gaf hem niet alleen macht over Egypte, maar ook de status van 'farao'. Voor de Egyptenaren was zijn komst het resultaat van de wil van de goden en niemand kon zijn regering betwisten. Alexander werd officieel gekroond in Memphis (de hoofdstad van Neder-Egypte), in de tempel van Ptah.
De overtocht van Alexander de Grote naar Egypte bleef niet onopgemerkt: hij moderniseerde het land en bracht er zijn militaire en technologische kennis naartoe. Hij liet ook een van de beroemdste steden uit de oudheid bouwen: Alexandrië.
De verovering van Egypte verliep snel en gemakkelijk . Hierdoor kon Alexander zijn troepen aanvullen en zijn strategie verfijnen. Zijn leger was toen nog nooit zo machtig: hij was klaar om opnieuw op pad te gaan om Darius III omver te werpen en zijn verovering van het Oosten voort te zetten.
Na vele mislukte onderhandelingen van Darius III om het conflict te beëindigen en zijn familie terug te krijgen, staan de legers van de twee rivalen tegenover elkaar voor een laatste gevecht: de Slag bij Gaugamela.
Op deze muurschildering: Darius III, Perzische keizer van Perzië van 336 tot 330 v.Chr.
De Slag bij Gaugamela resulteerde in de overweldigende overwinning van de Macedonische troepen en markeerde het einde van het Perzische rijk.
Darius III werd uiteindelijk vermoord door zijn eigen generaals die de gunst van Alexander probeerden te winnen toen zijn overwinning onvermijdelijk werd.
Na deze overwinning riep Alexander de Grote, ‘zoon van Amon’ en farao van Egypte, zichzelf uit tot ‘koning van Azië ’.
3) Ra, de zonnegod
Nu je meer weet over wie Amun was, nodigen we je uit om de mythen rond Ra te ontdekken om te begrijpen waarom deze twee goden samensmolten tot 'Amun-Ra'.
A) De mythe van Ra
Ra is (net als Amon) een van de meest invloedrijke goden in het Egyptische pantheon. God van de Zon, hij is de god die al het minerale heeft geschapen (in tegenstelling tot Amon die alles heeft geschapen wat plantaardig en dierlijk is).
Ra wordt meestal afgebeeld met de kop van een valk, terwijl hij een "zonneschijf" draagt (een schijf die de zon vertegenwoordigt die hij heeft gemaakt), omringd door een slang (de cobra Uraeus). De cultus van Ra was zeer aanwezig in het oude Egypte. Er waren veel tempels gewijd aan deze god met de valkenkop en (zelfs) een hele stad die onder zijn bescherming werd geplaatst: de stad Heliopolis .
De stad Heliopolis, gelegen in de Nijldelta (dwz in het noorden van Egypte). De naam betekent letterlijk ‘de Zonnestad’.
In de Egyptische mythologie is Ra de vader van Geb en Nut, die het leven schonken aan vier beroemde Egyptische goden: Set, Osiris, Nephthys en Isis. Later trouwde Osiris met zijn zus Isis en Set nam Nephthys tot vrouw.
Ra plaatste Osiris ( door iedereen beschouwd als het perfecte wezen) aan het hoofd van Egypte . De eerste farao van Egypte, Osiris, regeerde het land met meesterlijke hand. Rechtvaardig en goed, Osiris bracht gerechtigheid in heel Boven- en Beneden-Egypte.
Helaas komt aan alle goede dingen een einde: zijn broer Set, jaloers op de invloed en het charisma van Osiris, vermoordde hem en sneed hem in 14 afzonderlijke stukken voordat hij de troon besteeg.
In de Egyptische mythologie is de regering van Set als koning van Egypte de donkerste periode in zijn geschiedenis . Hij bracht terreur, hongersnood en oorlog over de Egyptenaren. Tijdens zijn bewind overtraden mannen de 42 hoogste regels die waren gedicteerd door Maat, de godin van de gerechtigheid .
Om mannen voor deze belediging van de goden te straffen, besloot Ra Sekhmet (de Egyptische leeuwengodin) naar de aarde te sturen.
Deze godin is de dierlijke vorm van Ra's linkeroog. Volgens de legende kwam het oog van Ra uit zijn baan om zichzelf te transformeren in Sekhmet, een angstaanjagend vernietigingswapen. Haar missie was om alle mannen uit te roeien die de regels van Maat niet respecteerden en zo Ra's almacht op aarde te tonen.
De godin Sekhmet is de personificatie van het oog van Ra. Sekhmet begint haar uitroeiingsmissie zonder ijver en zal haar missie uiteindelijk te veel ter harte nemen.
Sekhmet zal spoedig een intense smaak krijgen voor de vernietiging van de mensheid en zal niets meer zijn dan een monster dat begerig is naar bloed en vernietiging.
Het was toen dat Ra, die het bloedbad op aarde observeerde, besloot een einde te maken aan deze genocide . Uiteindelijk wilde hij niet langer degenen uitroeien die hij met liefde had geschapen. Vervolgens riep hij Sekhmet terug naar de hemel: de mensheid was zeker verzwakt, maar gered!
B) Ra tegen Apep
Volgens de Egyptische mythologie is het Ra die aan boord van zijn zonneboot de seizoenen, jaren, maanden en uren regeert . Overdag reist hij door de wereld van de levenden om de aarde met zijn licht te verlichten. 'S Nachts vergezelt hij de doden naar het koninkrijk van de doden. Op deze manier geeft Ra een verklaring waarom de zon bij zonsondergang verdwijnt en bij zonsopgang weer verschijnt.
Hoewel zijn missie overdag misschien een formaliteit lijkt voor een god van zijn formaat, is zijn taak in het koninkrijk van de nacht van een heel andere aard.
Op zijn reis door het ondiepe water van de wereld van de doden proberen veel wezens, de een nog kwaadaardiger dan de ander, de zonnegod op te eten.
Eén van deze wezens wordt vooral gevreesd door Ra: Apep, de gigantische slang . Apep is het gevaarlijkste wezen uit de Egyptische mythologie en is de ware incarnatie van het kwaad . Zijn doel is niets anders dan Ra verslinden, zodat de duisternis voor altijd de wereld van de levenden kan binnendringen.
De gigantische slang Apep is Ra's belangrijkste vijand tijdens zijn reis door het koninkrijk van de doden aan boord van de zonneboot.
Tijdens zijn expeditie kan Ra niettemin rekenen op verschillende goden om zijn bescherming te verzekeren. Zijn team is niet de minste en bestaat uit andere Egyptische goden:
- Set (de god van de chaos), verantwoordelijk voor het persoonlijk onder ogen zien en afweren van Apep.
- Isis (de godin van de magie), die dankzij haar krachten hordes zwakke geesten kan afweren die de bondgenoten van Apep zijn.
- Sobek (de krokodillengod van de kracht), die met zijn krokodillentanden de maag van Apep kan doorboren om Ra terug te halen als deze wordt ingeslikt door de gigantische slang.
- Thoth (de god van de kennis), die elke avond een nieuw plan uitwerkt om Apep te verrassen.
- Maat (de godin van de gerechtigheid), die genezende krachten bezit die onmisbaar zijn voor de rest van het team.
Zo wordt de eeuwige cyclus van de dagen verzekerd. Ra's missie is dus eeuwig.
De god Amun-Ra
Nu weet je alles wat je moet weten over de Egyptische god der goden. Je kunt nu uitleggen :
- Wie was deze onontkoombare god uit de Egyptische mythologie?
- Wat was de rol van Amon, de god van het onzichtbare, in de loop van de geschiedenis
- Wat zijn de legendes rond Ra, de zonnegod?
Dit verhaal is afgelopen , als jij ook denkt dat het oude Egypte een groots en majestueus tijdperk is: bezoek dan absoluut onze Egyptische collecties!!
Wij nodigen u uit om deze mythe levend te houden en onze grote collectie Egyptische halskettingen, ringen en armbanden te raadplegen, vakkundig geïnspireerd op de legendes van het land van de farao's!
Ontdek onze collectie Egyptische ringen door eenvoudig op onderstaande afbeelding te klikken.
