Chcesz dowiedzieć się więcej o Amonie-Ra? Chcesz odkryć mity otaczające boga bogów egipskiego panteonu?
Zanim przejdziemy do opowieści, być może zechcesz przyjrzeć się naszej kolekcji pierścieni egipskich.
Kliknij poniższy obraz, aby przejść do kolekcji.
W takim razie trafiłeś we właściwe miejsce! Nasz zespół entuzjastów mitologii egipskiej jest tutaj, aby odpowiedzieć na te dwa pytania.
Amon-Ra to bóg stworzony z dwóch najważniejszych bóstw starożytnego egipskiego panteonu: bogów Amona i Ra. Stwórca Wszechświata, Kosmosu i Ziemi, Amon-Ra jest symboliczną postacią starożytnego Egiptu.
W tym artykule dowiesz się:
- Mit o bogu Amonie-Ra
- Rola i legendy boga Amona w starożytnym Egipcie
- Rola i legendy boga Ra w starożytnym Egipcie
Mit o Amonie-Ra już niedługo nie będzie miał przed tobą żadnych tajemnic.
Zanurzmy się w tej wspaniałej opowieści!
1) Kim jest Amun-Ra?
Amun-Ra był jednym z najpopularniejszych bóstw starożytnego Egiptu . Ten bóg jest połączeniem Amona (niewidzialnego boga stworzenia wszelkich form życia) i Ra (boga sokoła stworzenia gwiazd i Ziemi), dwóch najważniejszych bóstw egipskiego panteonu.
Pierwotna forma Amun-Ra to Amun . Jednak gdy popularność tego drugiego osiągnęła szczyt, moce i atrybuty Amun połączyły się z mocami i atrybutami boga z tarczą słoneczną Ra.
Amon-Ra staje się zatem stwórcą wszystkiego, co istnieje: jest stwórcą życia (poprzez atrybuty Amona) i stwórcą wszechświata (poprzez atrybuty Ra).
Związek tych dwóch bóstw daje Amun-Ra. Zauważ, że wszystkie przedstawienia Amun-Ra przyjmują formę boga Ra. Dlatego Amun-Ra ma głowę sokoła.
Według mitologii egipskiej Amon-Ra stworzył siebie, a następnie dał początek życiu i Wszechświatowi. Rzeczywiście, nadal według mitologii egipskiej, na początku naszej ery istniał tylko ogromny nieskończony ocean i pierwotna ciemność. Odpowiadając spontanicznie na wezwanie życia, Amon-Ra wyskoczył z oceanu i rozpoczął swoje ciężkie zadanie jako twórca. To on jest u źródła Wszechświata, Kosmosu i Ziemi.
Kult Amona-Ra był obecny w całym Egipcie . Jego główną świątynią była świątynia w Karnaku, najbogatsze miejsce kultu w kraju. Ze względu na popularność i status króla bogów, wielu faraonów uczyniło go swoim symbolem i oddało się pod jego opiekę.
Świątynia w Karnaku znajduje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO od 1979 roku.
2) Bóg Amon
W tej części przedstawimy Amona, gdy nie był w swojej „postaci Amona-Ra”. W starożytnym Egipcie Amon był nieuniknionym bogiem i znajdował się w sercu życia mieszkańców kraju nad Nilem. Kulty przypisywane mu były wszechobecne we wszystkich częściach Egiptu: był czczony jako bóg bogów , ojciec założyciel życia.
A) Prezentacja Amona
Amon (dosłownie tłumaczony jako „Ukryty” w starożytnym Egipcie) nie jest naprawdę przedstawialny w prawdziwym znaczeniu tego słowa, ponieważ ma być niewidzialny dla wszystkich. Jednak wiele fresków ściennych przedstawia go domyślnie jako faraona noszącego koronę złożoną z dwóch długich gęsich piór. Amon jest również często przedstawiany z koroną pschent (czerwono-białym świętym nakryciem głowy faraonów).
Pióra gęsie odnoszą się do zwierzęcia, w które Amon przekształcił się, aby stworzyć życie: ludzkość pochodzi z jaja, które złożył w tej formie, a następnie wykluł się, aby dać początek ludzkości.
Kult Amona zyskał na znaczeniu w okresie panowania IX dynastii faraonów Teb (-2160 p.n.e.), kiedy to Amon stał się ich głównym bogiem . Kult Amona nabierze wymiaru narodowego za czasów XI i XII dynastii wraz z powstaniem dynastii Amenemhata („ Amen-emhat” oznacza „pod odpowiedzialnością Amona”).
Następnie Amon stał się najważniejszym bogiem starożytnego Egiptu i został nawet ochrzczony „władca tronów podwójnego kraju” (w odniesieniu do dwóch regionów Egiptu, „Górnego Egiptu” i „Dolnego Egiptu”).
B) Herezja Echnatona
Amon potrafił przetrwać wieki, nigdy nie będąc zapomnianym, czego nie udało się osiągnąć za sprawą „ herezji Echnatona” .
Okres heretycki Echnatona to mroczny fragment w historii kultu Amona . Urodzony pod imieniem Amenofis IV (imię oddające hołd Amonowi), Echnaton jest synem Amenofisa III (ważnego faraona XIV wieku p.n.e.). Kiedy odziedziczył tron po ojcu i doszedł do władzy, młody Amenofis IV chciał zreformować i zmodernizować Egipt, a zwłaszcza jego religię .
Rzeźba Echnatona, który panował w latach 1355-1338 p.n.e.
Rzeczywiście, po wstąpieniu na tron Egiptu, Echnaton odkrył wysoce skorumpowane duchowieństwo Amona, chciwe władzy i bogactwa. Ofiary kaznodziejów dla boga służą jedynie podtrzymaniu luksusowych gustów i wielkich alkoholowych uczt kapłanów . Ci ostatni zapewniają sobie władzę nad ludnością, tworząc klimat strachu i boskiego terroru opartego na przesądach.
Amenofis IV nakazał porzucenie Amona i wszystkich innych bogów o głowach zwierząt, których uważał za splamione wadami swoich czasów. Postanowił oddać się pod opiekę jednego boga i tak rozpoczął się monoteistyczny kult Atona (boga ciepła, personifikacji Słońca). Amenofis stał się następnie Echnatonem (zmieniając imię w odniesieniu do Atona, imię „Achen-Aton” oznacza „Na służbie Atona”).
Za panowania Echnatona wszystkie kulty inne niż kult Atona są formalnie zakazane . Wiele świątyń zostało zamkniętych, a posągi z wizerunkami innych bóstw zostały zniszczone. Później zyskał on przydomek „króla heretyckiego”, ponieważ jego następcy chcieli na zawsze wymazać jego pamięć z egipskiej historii.
C) Aleksander Wielki
Wbrew pozorom Amon jest bogiem, który odegrał znaczącą rolę w historii poprzez związek z Aleksandrem Wielkim .
Aleksander Wielki jest istotną postacią starożytności. Jego imię zostało wyryte w historii za podboje na Bliskim Wschodzie i w Azji.
Odkryj naszą kolekcję pierścieni egipskich inspirowaną epoką Aleksandra Wielkiego.
Aleksander jest synem Filipa II Macedońskiego, króla Macedonii (od 359 do 336 p.n.e.) . Aleksander już wcześniej wyróżnił się w armii ojca jako dowódca kawalerii. Aleksander odniósł swój pierwszy wielki sukces w Tebach (greckim mieście, nie egipskim mieście również nazywanym Tebami), pokonując „Święty Batalion” (elitarną jednostkę armii tebańskiej).
Po śmierci Filipa II Aleksander odziedziczył tytuł króla, a także potężną armię ojca. Następnie wyruszył na podbój Imperium Perskiego, odwiecznego wroga Macedończyków.
Malowidło ścienne przedstawiające Aleksandra Wielkiego i jego konia Bucefała.
Po utworzeniu koalicji z wieloma miastami greckimi i zgromadzeniu armii liczącej ponad 35 000 żołnierzy po drugiej stronie Hellespontu (cieśniny oddzielającej Grecję od Persji), Aleksander mógł w końcu zaspokoić swoją żądzę podbojów.
Aby podbić ogromne Imperium Perskie, Aleksander postępował metodycznie . Jego pierwszym celem było podbicie całego zachodniego wybrzeża imperium (wybrzeża, które łączyło Persję z Morzem Śródziemnym). W ten sposób Persowie nie mogli już otrzymywać zaopatrzenia ani sprowadzać posiłków z drugiej strony swojego terytorium.
Żeglując wzdłuż wybrzeży Persji, Aleksander szybko natknął się na armie przeciwników, którzy przybyli, aby zatrzymać jego marsz. Jednak jego strategie militarne miażdżą wszystko na swojej drodze (szczególnie w bitwie nad Granikiem, gdzie Aleksander pokonuje koalicję złożoną z wielu perskich gubernatorów).
Następnie dotarł aż do Isos, twierdzy perskiego cesarza Dariusza III. Po wielu dniach walki udało mu się zdobyć miasto i rodzinę cesarską. Niestety dla Aleksandra, Dariuszowi III udało się uciec. Niemniej jednak Aleksander miał teraz silne środki nacisku na cesarza Persji. Jego podróż trwała dalej w Egipcie, ostatnim wybrzeżu Imperium Perskiego.
W kraju Nilu Aleksander jest witany przez lud egipski jako wyzwoliciel spod perskiego ucisku . Jego popularność jest tak duża, że staje się bardzo wpływowy i szybko zyskuje zaufanie wysokich szczebli egipskiej władzy.
Udaje się do oazy Siwa, aby spotkać się z wyrocznią Amona. Ta ostatnia mówi Aleksandrowi, że jest synem Amona, boga bogów egipskich.
Aleksander został wówczas ogłoszony „synem Amona”, prawowitym następcą tronu egipskiego . To pochodzenie dało mu nie tylko władzę nad Egiptem, ale także status „faraona”. Dla Egipcjan jego przybycie było wynikiem woli bogów i nikt nie mógł kwestionować jego panowania. Aleksander został oficjalnie koronowany w Memfis (stolicy Dolnego Egiptu), w świątyni Ptaha.
Przybycie Aleksandra Wielkiego do Egiptu nie pozostało niezauważone: zmodernizował kraj i wniósł do niego swoją wiedzę wojskową i technologiczną. Zbudował również jedno z najsłynniejszych miast starożytności: Aleksandrię.
Podbój Egiptu był szybki i łatwy . Pozwoliło to Aleksandrowi uzupełnić swoje wojska i udoskonalić strategię. Jego armia nie była wtedy tak potężna: był gotowy wyruszyć ponownie, aby obalić Dariusza III i kontynuować podbój Wschodu.
Po wielu nieudanych próbach negocjacji podjętych przez Dariusza III w celu zakończenia konfliktu i odzyskania rodziny, armie dwóch rywali stają naprzeciw siebie w ostatecznej bitwie: bitwie pod Gaugamelą.
Na tym fresku: Dariusz III, cesarz Persji w latach 336–330 p.n.e.
Bitwa pod Gaugamelą zakończyła się miażdżącym zwycięstwem wojsk macedońskich i oznaczała koniec imperium perskiego.
Dariusz III został ostatecznie zamordowany przez własnych generałów, którzy chcieli zyskać względy Aleksandra, gdy jego zwycięstwo stało się nieuniknione.
Po tym zwycięstwie Aleksander Wielki, „syn Amona” i faraon Egiptu, ogłosił się „królem Azji ”.
3) Ra, Bóg Słońca
Teraz, gdy wiesz już więcej o tym, kim był Amon, zapraszamy Cię do zapoznania się z mitami otaczającymi Ra, aby zrozumieć, dlaczego te dwa bóstwa połączyły się, tworząc „Amona-Ra”.
A) Mit o Ra
Ra (podobnie jak Amun) jest jednym z najbardziej wpływowych bogów w egipskim panteonie. Bóg Słońca, jest bogiem, który stworzył wszystko, co mineralne (w przeciwieństwie do Amona, który stworzył wszystko, co roślinne i zwierzęce).
Ra jest najczęściej przedstawiany z głową sokoła, noszącego „dysk słoneczny” (dysk, który reprezentuje Słońce, które stworzył) otoczony przez węża (kobrę Uræusa). Kult Ra był bardzo obecny w starożytnym Egipcie. Istniało wiele świątyń poświęconych temu bogu z głową sokoła, a (nawet) całe miasto oddane pod jego opiekę: miasto Heliopolis .
Miasto Heliopolis, położone w delcie Nilu (tj. w północnej części Egiptu). Jego nazwa dosłownie oznacza „Miasto Słońca”.
W mitologii egipskiej Ra jest ojcem Geba i Nut, którzy dali życie czterem słynnym egipskim bogom: Setowi, Ozyrysowi, Neftydzie i Izydzie. Później Ozyrys poślubił swoją siostrę Izydę, a Set wziął Neftydę za żonę.
Ra umieścił Ozyrysa ( uważanego przez wszystkich za istotę doskonałą) na czele Egiptu . Pierwszy faraon Egiptu, Ozyrys, rządził krajem mistrzowską ręką. Sprawiedliwy i dobry, Ozyrys przyniósł sprawiedliwość całemu Górnemu i Dolnemu Egiptowi.
Niestety, wszystkie dobre rzeczy mają swój koniec: jego brat Set, zazdrosny o wpływy i charyzmę Ozyrysa, zamordował go i pociął na 14 kawałków, zanim objął tron.
W mitologii egipskiej panowanie Seta jako króla Egiptu jest najciemniejszym okresem w jego historii . Przyniósł Egipcjanom terror, głód i wojnę. Podczas jego panowania ludzie łamali 42 najwyższe zasady dyktowane przez Maat, boginię sprawiedliwości .
Aby ukarać ludzi za tę zniewagę wobec bogów, Ra postanowił wysłać na Ziemię Sekhmet (egipską boginię-lwicę) .
Ta bogini jest zwierzęcą formą lewego oka Ra. Według legendy oko Ra wyszło ze swojej orbity, aby przekształcić się w Sekhmet, przerażającą broń zniszczenia. Jej misją było wytępienie wszystkich ludzi, którzy nie uszanowali zasad Maat, a tym samym pokazanie wszechmocy Ra na Ziemi.
Bogini Sekhmet jest uosobieniem oka Ra. Rozpoczynając swoją misję eksterminacji bez zapału, Sekhmet skończy biorąc swoją misję zbyt mocno do serca.
Sekhmet wkrótce poczuje intensywny smak zniszczenia ludzkości i stanie się niczym więcej niż potworem żądnym krwi i zniszczenia.
Wtedy to Ra, obserwując rzeź dziejącą się na Ziemi, postanowił położyć kres temu ludobójstwu . W końcu nie chciał już wytępić tych, których z miłością stworzył. Następnie wezwał Sekhmet z powrotem do nieba: ludzkość z pewnością została osłabiona, ale została uratowana!
Zbierz tę piękną Złoty naszyjnik z lwem inspirowany Sekhmet!
B) Ra przeciwko Apep
Według mitologii egipskiej to Ra rządzi porami roku, latami, miesiącami i godzinami na pokładzie swojej słonecznej łodzi . W ciągu dnia podróżuje po świecie żywych, aby oświetlić Ziemię swoim światłem. W nocy towarzyszy zmarłym w drodze do królestwa zmarłych. W ten sposób Ra wyjaśnia, dlaczego Słońce znika o zmierzchu i pojawia się o świcie.
Choć jego misja za dnia może wydawać się formalnością dla boga jego rangi, jego zadanie w królestwie nocy ma zupełnie inny charakter.
W czasie podróży przez płycizny świata umarłych, wiele stworzeń, każde gorsze od poprzedniego, pragnie pożreć boga słońca.
Jedno z tych stworzeń jest szczególnie obawiane przez Ra: Apep, gigantyczny wąż . Apep jest najniebezpieczniejszym stworzeniem w mitologii egipskiej i prawdziwym wcieleniem zła . Jego celem nie jest nic innego, jak pochłonięcie Ra, aby ciemność mogła na zawsze zawładnąć światem żywych.
Olbrzymi wąż Apep jest głównym wrogiem Ra w czasie jego podróży przez królestwo umarłych na pokładzie słonecznej łodzi.
W swojej wyprawie Ra może jednak liczyć na kilka bóstw, które zapewnią mu ochronę. Jego drużyna nie jest najmniej liczna i składa się z innych egipskich bogów:
- Set (bóg chaosu), którego zadaniem jest osobiste stawienie czoła Apepowi i odparcie jego ataków.
- Izyda (bogini magii), która dzięki swym mocom potrafi odpierać hordy słabych duchów, będących sprzymierzeńcami Apepa.
- Sobek (bóg siły-krokodyla), który swoimi krokodylimi kłami może przebić żołądek Apepa i odzyskać Ra, jeśli ten zostanie połknięty przez gigantycznego węża.
- Thoth (bóg wiedzy), który każdej nocy opracowuje nowy plan, by zaskoczyć Apepa.
- Maat (bogini sprawiedliwości), która posiada moce uzdrawiające, niezbędne reszcie drużyny.
W ten sposób zapewniony jest wieczny cykl dni. Misja Ra jest zatem wieczna.
Bóg Amon-Ra
Teraz wiesz wszystko, co musisz wiedzieć o egipskim bogu bogów. Teraz możesz wyjaśnić :
- Kim był ten nieunikniony bóg mitologii egipskiej?
- Jaka była rola Amona, boga niewidzialności, w historii?
- Jakie legendy krążą wokół Ra, boga słońca?
Na tym kończy się nasza historia. Jeżeli Ty również uważasz, że starożytny Egipt był wspaniałą i majestatyczną epoką: koniecznie musisz odwiedzić nasze egipskie zbiory!
Zachęcamy do podtrzymywania tego mitu przy życiu i zapoznania się z naszą bogatą kolekcją egipskich naszyjników, pierścionków i bransoletek, fachowo inspirowanych legendami kraju faraonów!
Odkryj naszą kolekcję egipskich naszyjników , klikając na poniższy obrazek.
