Chcesz dowiedzieć się więcej o Amona-Ra? Chcesz poznać mity otaczające boga bogów egipskiego panteonu?

Zatem trafiłeś we właściwe miejsce! Nasz zespół pasjonatów mitologii egipskiej jest tutaj, aby odpowiedzieć na te dwa pytania.

Amun-Ra to bóg stworzony z dwóch najważniejszych bóstw starożytnego egipskiego panteonu: bogów Amona i Ra. Stwórca Wszechświata, Kosmosu i Ziemi, Amun-Ra jest emblematyczną postacią starożytnego Egiptu.

W tym artykule odkryjesz:

• Mit o bogu Amon-Ra
• Rola i legendy boga Amona w starożytnym Egipcie
• Rola i legendy boga Ra w starożytnym Egipcie

Mit o Amona-Ra wkrótce nie będzie miał już dla Was tajemnic.

Zanurzmy się w tej fantastycznej narracji!

1) Kim jest Amun-Ra?

Amun-Ra był jednym z najpopularniejszych bóstw starożytnego Egiptu . Bóg ten jest połączeniem Amona (niewidzialnego boga stworzenia wszelkich form życia) i Ra (boga sokoła stworzenia gwiazd i Ziemi), dwóch najważniejszych bóstw egipskiego panteonu.

Oryginalną formą Amona-Ra jest Amun . Kiedy jednak popularność tego ostatniego osiągnęła swój szczyt, moce i atrybuty Amona połączyły się z mocami boga z dyskiem słonecznym Ra.

Amun-Ra staje się wówczas stwórcą wszystkiego, co istnieje: jest twórcą życia (poprzez atrybuty Amona) i twórcą wszechświata (poprzez atrybuty Ra).

Połączenie tych dwóch bóstw daje Amona-Ra. Zauważ, że wszystkie przedstawienia Amona-Ra przyjmują formę boga Ra. Dlatego Amun-Ra ma głowę sokoła.

Według mitologii egipskiej Amun-Ra stworzył siebie, a następnie zrodził życie i Wszechświat. Rzeczywiście, według mitologii egipskiej, na początku naszej ery istniał tylko ogromny, nieskończony ocean i pierwotna ciemność. Odpowiadając spontanicznie na zew życia, Amun-Ra wyskoczył z oceanu i rozpoczął swoje ciężkie zadanie jako twórca. To on jest początkiem Wszechświata, Kosmosu i Ziemi.

Kult Amona-Ra był obecny w całym Egipcie . Jego główną świątynią była świątynia w Karnaku, najbogatszym miejscu kultu w kraju. Ze względu na jego popularność i status króla bogów wielu faraonów uczyniło go swoim symbolem i oddało się pod jego opiekę.

Świątynia w Karnaku, od 1979 roku wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

2) Bóg Amon

W tej części przedstawimy Amona, gdy nie był on w swojej „postaci Amona-Ra”. W starożytnym Egipcie Amun był bogiem nieuniknionym i znajdował się w centrum życia mieszkańców krainy Nilu. Przypisywane mu kulty były wszechobecne we wszystkich częściach Egiptu: czczono go jako boga bogów , założyciela życia.

A) Prezentacja Amona

Amona (w starożytnym Egipcie można dosłownie przetłumaczyć jako „Ukryty”) nie da się przedstawić w prawdziwym tego słowa znaczeniu, ponieważ powinien być niewidzialny dla wszystkich. Jednak wiele fresków ściennych domyślnie przedstawia go jako faraona w koronie złożonej z dwóch długich gęsich piór. Amona często przedstawia się także z koroną pschent (czerwono-białe święte nakrycie głowy faraonów).

Te gęsie pióra odnoszą się do zwierzęcia, w które Amun przemienił się, aby stworzyć życie: ludzkość pochodzi z jaja, które złożył w tej formie, a następnie wykluło się, aby urodzić ludzkość.

Kult Amona zyskał duże znaczenie w okresie IX dynastii faraonów Teb (-2160 p.n.e.) , gdzie Amun stał się ich głównym bogiem . Kult Amona nabierze wymiaru narodowego za XI i XII dynastii wraz z powstaniem dynastii Amenemhat („ Amen-emhat” , czyli „pod odpowiedzialnością Amona”).

Amun stał się wówczas najważniejszym bogiem starożytnego Egiptu i został nawet ochrzczony „władca tronów podwójnego kraju” (w odniesieniu do dwóch regionów Egiptu, „Górnego Egiptu” i „Dolnego Egiptu”).

B) Herezja Echnatona

Amun wiedział, jak przetrwać wieki, nie będąc nigdy zapomnianym, czego nie udało się osiągnąć „ herezją Echnatona ”.

Heretycki okres Echnatona to mroczny fragment historii kultu Amona . Urodzony pod imieniem Amenophis IV (imię oddające hołd Amunowi), Echnaton jest synem Amenofisa III (ważnego faraona XIV wieku p.n.e.). Kiedy zastąpił swojego ojca i doszedł do władzy, młody Amenofis IV chciał zreformować i unowocześnić Egipt, a zwłaszcza jego religię .

Pomnik Echnatona, który panował od 1355 do 1338 p.n.e.

Rzeczywiście, po wstąpieniu na tron ​​Egiptu, Echnaton odkrył wysoce skorumpowane duchowieństwo Amona, żądne władzy i bogactwa. Ofiary kaznodziejów składane bogu służą jedynie podtrzymaniu luksusowych gustów i wielkich alkoholowych uczt kapłanów . Ci drudzy zapewniają sobie władzę nad ludnością, tworząc klimat strachu i boskiego terroru opartego na przesądach.

Amenophis IV nakazał porzucenie Amona i wszystkich innych bogów o zwierzęcych głowach, których uważał za skażonych występkami swoich czasów. Postanowił oddać się pod opiekę jednego boga i w ten sposób zapoczątkował monoteistyczny kult Atona (boga ciepła, uosobienia Słońca). Następnie Amenophis stał się Echnatonem (zmieniając swoje imię w nawiązaniu do Atona, imię „Akhen-Aten” oznacza „W służbie Atona”).

Za panowania Echnatona wszelkie kulty odmienne od kultu Atona są formalnie zakazane . Wiele świątyń zostało zamkniętych, a posągi z wizerunkami innych bóstw zostały zniszczone. Dzięki temu zyskał później przydomek „król heretycki”, ponieważ jego następcy chcieli na zawsze wymazać jego pamięć z historii Egiptu.

C) Aleksander Wielki

Wbrew intuicji Amun jest bogiem, który również w znaczący sposób naznaczył historię poprzez swój związek z Aleksandrem Wielkim .

Aleksander Wielki jest istotną postacią starożytności. Jego imię zapisało się w historii dzięki podbojom na Bliskim Wschodzie i w Azji.

Aleksander jest synem Filipa II Macedońskiego, króla Macedonii (od 359 do 336 p.n.e.) . Aleksander wyróżnił się już w armii ojca jako dowódca kawalerii. Aleksander odniósł swój pierwszy wielki sukces w Tebach (miastu greckim, a nie egipskim, zwanym także Tebami) pokonując „Święty Batalion” (elitarny oddział armii tebańskiej).

Po śmierci Filipa II Aleksander odziedziczył tytuł króla i potężną armię swojego ojca. Następnie wyruszył na podbój Imperium Perskiego, wieloletniego wroga Macedończyków.

Mural przedstawiający Aleksandra Wielkiego i jego konia Bucefala.

Po utworzeniu koalicji z wieloma greckimi miastami i pomyślnym zebraniu armii składającej się z ponad 35 000 żołnierzy przez Hellespont (cieśninę oddzielającą Grecję od Persji), Aleksander w końcu był w stanie ugasić swoje pragnienie podbojów.

Aby podbić ogromne imperium perskie, Aleksander postępował metodycznie . Jego pierwszym celem było podbicie całego zachodniego wybrzeża imperium (wybrzeża łączącego Persję z Morzem Śródziemnym). W ten sposób Persowie nie będą już mogli pozyskiwać zaopatrzenia ani sprowadzić posiłków z drugiej strony swojego terytorium.

Żeglując wzdłuż wybrzeży perskich, Aleksander szybko napotkał armie swoich przeciwników, którzy przybyli, aby powstrzymać jego natarcie. Jednak jego strategie militarne miażdżą wszystko na swojej drodze (zwłaszcza w bitwie nad Granicus, gdzie Aleksander pokonuje koalicję złożoną z wielu perskich namiestników).

Następnie udał się aż do Isos, twierdzy perskiego cesarza Dariusza III. Po wielu dniach walk udało mu się zdobyć miasto i rodzinę cesarską. Na nieszczęście dla Aleksandra Dariuszowi III udało się uciec. Niemniej jednak Aleksander dysponował teraz silnymi środkami nacisku na cesarza Persji. Kontynuował swoją podróż w Egipcie, ostatnim wybrzeżu imperium perskiego.

W krainie Nilu Aleksander jest witany przez naród egipski jako wyzwoliciel spod ucisku perskiego . Jego popularność jest taka, że ​​staje się bardzo wpływowy i szybko zyskuje zaufanie wysokich szczebli egipskiej władzy.

Udaje się do oazy Siwa, aby spotkać się z wyrocznią Amona. Ten ostatni mówi Aleksandrowi, że jest synem Amona, boga egipskich bogów.

Aleksander został wówczas ogłoszony „synem Amona”, prawowitym następcą tronu egipskiego . To pochodzenie dało mu nie tylko władzę nad Egiptem, ale także status „faraona”. Dla Egipcjan jego przybycie było wynikiem woli bogów i nikt nie mógł kwestionować jego panowania. Aleksander został oficjalnie koronowany w Memfis (stolicy Dolnego Egiptu), w świątyni Ptaha.

Przybycie Aleksandra Wielkiego do Egiptu nie pozostało niezauważone: zmodernizował kraj i wniósł do niego swoją wiedzę wojskową i technologiczną. Sprawił także, że zbudowano jedno z najsłynniejszych miast starożytności: Aleksandrię.

Podbój Egiptu był szybki i łatwy . Pozwoliło to Aleksandrowi uzupełnić swoje wojska i udoskonalić strategię. Jego armia nie była wówczas tak potężna: był gotowy ponownie wyruszyć, aby obalić Dariusza III i kontynuować podbój Wschodu.

Po wielu nieudanych próbach negocjacji prowadzonych przez Dariusza III w celu zakończenia konfliktu i odzyskania rodziny, armie dwóch rywali stają naprzeciw siebie w ostatecznej bitwie: bitwie pod Gaugamelą.

Na tym fresku: Dariusz III, perski cesarz Persji od 336 do 330 p.n.e.

Bitwa pod Gaugamelą zakończyła się miażdżącym zwycięstwem wojsk macedońskich i oznaczała koniec imperium perskiego.

Dariusz III został ostatecznie zamordowany przez swoich własnych generałów, którzy starali się zdobyć przychylność Aleksandra, gdy jego zwycięstwo stało się nieuniknione.

Po tym zwycięstwie Aleksander Wielki, „syn Amona” i faraon Egiptu, ogłosił się „królem Azji ”.

3) Ra, Bóg Słońca

Teraz, gdy wiesz już więcej o tym, kim był Amun, zapraszamy Cię do odkrycia mitów otaczających Ra, aby zrozumieć, dlaczego te dwa bóstwa połączyły się, tworząc „Amun-Ra”.

A) Mit Ra

Ra (podobnie jak Amun) jest jednym z najbardziej wpływowych bogów egipskiego panteonu. Bóg Słońca, jest bogiem, który stworzył wszystko, co mineralne (w przeciwieństwie do Amona, który stworzył wszystko, co roślinne i zwierzęce).

Ra jest najczęściej przedstawiany z głową sokoła, noszącego „dysk słoneczny” (dysk reprezentujący stworzone przez niego Słońce) otoczony wężem (kobrą Uræus). Kult Ra był bardzo obecny w starożytnym Egipcie. Było wiele świątyń poświęconych temu bogu z głową sokoła i (nawet) całe miasto znalazło się pod jego opieką: miasto Heliopolis .

Miasto Heliopolis, położone w Delcie Nilu (tj. w północnej części Egiptu). Jego nazwa dosłownie oznacza „Miasto Słońca”.

W mitologii egipskiej Ra jest ojcem Geba i Nuta, który urodził cztery słynne egipskie bóstwa: Seta, Ozyrysa, Neftydę i Izydę. Później Ozyrys poślubił swoją siostrę Izydę, a Set wziął Neftydę za żonę.

Ra umieścił Ozyrysa ( uważanego przez wszystkich za istotę doskonałą) na czele Egiptu . Pierwszy faraon Egiptu, Ozyrys, rządził krajem mistrzowską ręką. Sprawiedliwy i dobry Ozyrys przyniósł sprawiedliwość całemu Górnemu i Dolnemu Egiptowi.

Niestety wszystko co dobre szybko się kończy: jego brat Set, zazdrosny o wpływy i charyzmę Ozyrysa, przed objęciem tronu zamordował go i pociął na 14 kawałków.

W mitologii egipskiej panowanie Seta jako króla Egiptu jest najciemniejszym okresem w jego historii . Sprowadził na Egipcjan terror, głód i wojnę. Za jego panowania ludzie złamali 42 najwyższe zasady narzucone przez Maat, boginię sprawiedliwości .

Aby ukarać ludzi za tę zniewagę wobec bogów, Ra postanowił wysłać Sekhmet (egipską boginię lwa) na Ziemię .

Ta bogini jest zwierzęcą formą lewego oka Ra. Według legendy oko Ra wyszło ze swojej orbity, aby przemienić się w Sekhmeta, przerażającą broń zniszczenia. Jego misją było wykorzenienie wszystkich ludzi, którzy nie przestrzegali zasad Maata i pokazanie w ten sposób wszechmocy Ra na Ziemi.

Bogini Sekhmet jest uosobieniem oka Ra. Rozpoczynając swoją misję eksterminacji bez zapału, Sekhmet za bardzo weźmie sobie tę misję do serca.

Sekhmet wkrótce poczuje intensywny smak zagłady ludzkości i nie będzie niczym więcej niż potworem żądnym krwi i zniszczenia.

To właśnie wtedy Ra, obserwując rzeź mającą miejsce na Ziemi, postanowił położyć kres temu ludobójstwu . W końcu nie chciał już wykorzenić tych, których z miłością stworzył. Następnie przywołał Sekhmeta z powrotem do nieba: ludzkość z pewnością była osłabiona, ale została uratowana!

B) Ra przeciwko Apepowi

Według mitologii egipskiej to Ra rządzi porami roku, latami, miesiącami i godzinami na pokładzie swojej łodzi słonecznej, w Niemczech mówimy o uhrenbox do przechowywania zegarków . Za dnia przemierza świat żywych, aby swoim światłem rozświetlić Ziemię. Nocą towarzyszy zmarłym do królestwa umarłych. W ten sposób Ra wyjaśnia, dlaczego Słońce znika o zmierzchu i pojawia się ponownie o świcie.

Choć jego misja za dnia może wydawać się formalnością dla boga tej rangi, jego zadanie w królestwie nocy ma zupełnie inny charakter.

Podczas swojej podróży przez płycizny świata umarłych wiele stworzeń, z których każde jest bardziej złe, stara się zjeść boga Słońca.

Jednego z tych stworzeń szczególnie boi się Ra: Apep, gigantyczny wąż . Apep to najniebezpieczniejsze stworzenie w mitologii egipskiej i prawdziwe wcielenie zła . Jego celem jest nic innego jak pożarcie Ra, aby ciemność mogła na zawsze zaatakować świat żywych.

Gigantyczny wąż Apep jest głównym wrogiem Ra podczas jego podróży przez królestwo umarłych na pokładzie słonecznej łodzi.

Niemniej jednak podczas swojej wyprawy Ra może liczyć na kilka bóstw, które zapewnią mu ochronę. Jego zespół nie jest najmniejszy i składa się z innych egipskich bogów:

- Set (bóg chaosu), odpowiedzialny za osobiste stawienie czoła Apepowi i odparcie go.

- Izyda (bogini magii), która dzięki swoim mocom potrafi odeprzeć hordy słabych duchów będących sojusznikami Apepa.

- Sobek (krokodylowy bóg siły), który swoimi krokodylimi kłami może przebić brzuch Apepa, aby odzyskać Ra, jeśli ten zostanie połknięty przez gigantycznego węża.

- Thot (bóg wiedzy), który co noc opracowuje nowy plan, aby zaskoczyć Apepa.

- Maat (bogini sprawiedliwości), która posiada moce lecznicze niezbędne dla reszty drużyny.

W ten sposób zapewniony jest wieczny cykl dni. Misja Ra jest zatem wieczna.

Bóg Amun-Ra

Teraz wiesz wszystko, co musisz wiedzieć o egipskim bogu bogów. Teraz możesz wyjaśnić :

• Kim był ten nieunikniony bóg z mitologii egipskiej
• Jaka była rola Amona, boga niewidzialnego, w historii
• Jakie są legendy otaczające Ra, Boga Słońca?

Ta historia się skończyła , jeśli i Ty myślisz, że starożytny Egipt to wielka i majestatyczna epoka: koniecznie odwiedź nasze egipskie zbiory!!

Zapraszamy do podtrzymywania tego mitu i zapoznania się z naszą dużą kolekcją egipskich naszyjników, pierścionków i bransoletek, fachowo inspirowanych legendami o krainie faraonów!

Odkryj naszą kolekcję egipskich pierścionków , klikając po prostu obrazek poniżej.